آیا فردی که دوستش دارید اختلال شخصیت مرزی دارد؟ در چنین مواقعی نمی توانید او را مجبور به درمان خود کنید، اما می توانید برخی کارها را انجام دهید، با او ارتباط بهتری برقرار کنید و با تعیین حد و مرزهای سالم رابطه خود را بهبود بخشید.
اگر فرد مورد علاقه شما دارای اختلال شخصیت مرزی است، مهم است بدانید که او دارای چه نوع اختلالی است، زیرا در این نوع اختلال، رفتار مخرب نوعی پاسخ به دردهای عمیق عاطفی است. به همین دلیل در صورت آگاهی از این آسیب ها شامل حال شما نمی شود.
چگونه باید با افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی برخورد کرد؟
مواظب خودت در مواجهه با بیماران باش
وقتی این فرد با رفتار یا حرف هایش شما را آزار می دهد، باید بفهمید که رفتار او مال خودش نیست. برای کمک به افراد مبتلا به اختلالات مرزی، ابتدا باید مراقب خود باشید.
سعی نکنید این شخص را به انجام کاری متقاعد کنید. ممکن است انرژی و پول زیادی را صرف برآوردن نیازهای عاطفی خود با این فرد کنید، اما در این کار موفق نخواهید شد و دچار افسردگی، ناامیدی و گاهی بیماری های جسمی خواهید شد.
وقتی تحت فشار و استرس هستید، نمی توانید به دیگران کمک کنید احساس شادی کنند و رابطه رضایت بخشی داشته باشند، بنابراین ابتدا باید به فکر ماسک اکسیژن خود باشید.
- اولویت شما باید همیشه کنار خانواده بودن و گذراندن وقت با دوستانی باشد که به شما احساس راحتی می کنند.
- تو به زندگی نیاز داری پس سعی کنید خارج از رابطه خود با این افراد مواجه نشوید.
- وقت گذاشتن برای استراحت اصلا خودخواهانه نیست. با این کار هر دوی شما می توانید در مواجهه با فرد مبتلا به این اختلال از با هم بودن لذت بیشتری ببرید.
- از سلامت جسمانی خود غافل نشوید، سالم غذا بخورید، ورزش کنید و کیفیت خواب خود را افزایش دهید. زیاد درگیر بیمار نشوید. سلامتی و استراحت شما بسیار مهم است، زیرا به شما کمک می کند وضعیت خود را بهتر مدیریت کنید و احساسات خود را کنترل کنید.
به گروه های پشتیبانی بپیوندید
عضو یک گروه حمایتی برای اعضای خانواده با اختلال شخصیت مرزی شوید.
با اعضای این گروه آشنا شوید و از تجربیات آنها استفاده کنید. اگر نمی توانید چنین گروهی را در منطقه خود پیدا کنید، می توانید به دنبال گروه های آنلاین و مجازی بگردید.
مدیریت و کنترل استرس
یاد بگیرید استرس خود را کنترل و مدیریت کنید. اضطراب در پاسخ به مشکلات رفتاری در کسی که دوستش دارید باعث بی قراری می شود. پس سعی کنید با ایجاد احساسات خوب و به دنبال آرامش از شر استرس خلاص شوید.
زمان بندی در ارتباطات
شما باید زمانی را برای گفتگو انتخاب کنید که در آن فضای امنی وجود داشته باشد. همانطور که گفته شد، زمانی که فرد مبتلا به اختلال به صورت کلامی خشونت آمیز است یا سلامت جسمی شما را تهدید می کند، زمان مناسبی برای صحبت نیست، بنابراین بهتر است این کار را تا زمانی که هر دو احساس راحتی کنید، به تعویق بیندازید.
وقتی همه چیز ساکت تر است، فعالانه گوش کنید و همدلی داشته باشید و از عواملی مانند تلویزیون، رایانه و تلفن همراه اجتناب کنید.
اهمیت شنونده خوب بودن
حرف او را قطع نکنید. سعی نکنید گفتگو را به سمت نگرانی های خود سوق دهید. قضاوت، انتقاد و احساس گناه را کنار بگذارید. اشتیاق و علاقه خود را به شنیدن سخنان او ابراز کنید و با کلماتی مانند «بله» حرف او را تأیید کنید.
شما مجبور نیستید با هر چیزی که او می گوید موافق باشید، اما باید نشان دهید که به خوبی به او گوش می دهید و او را درک می کنید.
روی احساسات تمرکز کنید نه کلمات. احساسات یک فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مهمتر از گفتار اوست. افراد مبتلا به این اختلال باید دردی را که از آن رنج می برند، ارزیابی کرده و بپذیرند. پس به احساسات عزیزتان که سعی در برقراری ارتباط با شما دارد توجه کنید و فرد مبتلا را رها کنید. شخصیتی که باید شنید.
به اشتباه بودن احساسات او اشاره نکنید. سعی نکنید در یک مشاجره پیروز شوید یا احساسات او را کمرنگ کنید، حتی اگر فکر می کنید که او بیهوده صحبت می کند.
چگونه با عصبانیت کنار بیاییم
تمام تلاش خود را برای حفظ آرامش انجام دهید. وقتی فردی عصبانی است، تظاهر به قربانی یا منتقد نکنید. معمولاً مهم نیست که در آن لحظه چقدر بدبخت هستید فقط با دفاع از خود او را بیشتر عصبانی می کنید. به خودتان زمان بدهید و از او دوری کنید تا آرامش خود را به دست آورید.
وقتی احساساتش برانگیخته شد، سعی کنید حواس او را پرت کنید. هر چیزی که توجه او را جلب کند کارساز خواهد بود. این حواس پرتی زمانی موثر است که فعالیت برای او راحت باشد. ورزش، نوشیدن چای داغ، گوش دادن به موسیقی، نقاشی، باغبانی، انجام کارهای خانه نمونه هایی از این فعالیت ها هستند.
تمرکز مکالمه را تغییر دهید
در مورد مشکلاتی غیر از اختلال صحبت کنید. شما و عزیزتان نباید فقط روی این موضوع تمرکز کنید، بنابراین زمانی را برای صحبت در مورد علایق خود و کشف آنها اختصاص دهید. این باعث می شود که فرد مورد علاقه شما بیشتر به علایق خود و شما توجه کند و به سرگرمی های گذشته بازگردد.
مرزها را تعیین کنید
یکی از مؤثرترین راه‌ها برای کنترل رفتارتان، تعیین حد و مرز است. تعیین مرزها به شما و عزیزتان کمک می کند تا خواسته های خود را در مکان های مختلف به خوبی تنظیم کنید. این محدودیت ها باید برای هر دوی شما قابل قبول باشد.
چگونه محدودیت ایجاد کنیم؟
در زمان مناسب و در آرامش با عزیزتان در مورد محدودیت ها صحبت کنید. به او توضیح دهید که کدام یک از رفتارهای او غیرقابل تحمل است و کدام رفتار را می پذیرید. انتظارات خود را به وضوح بیان کنید مثلاً بگویید: وقتی سرتان جیغ می‌زند ناراحت می‌شوید.
از بیشترین آرامش برای تعیین حد و مرز استفاده کنید. مثلاً بگویید: “من دوست دارم رابطه خوبی داشته باشم، اما به خاطر رفتار شما نمی توانم استرسی را که دارم کنترل کنم. باید در زندگی ام تغییر ایجاد کنم.”
مطمئن شوید که همه اعضای خانواده در مورد محدودیت های شما توافق دارند و نتایج خوبی می گیرید، همه محدودیت ها را با هم بررسی کنید.
به جای اینکه سعی کنید همه چیز را به یکباره بفهمید، سعی کنید آن را به تدریج انجام دهید.
برای برقراری ارتباط با فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی کارهای زیر را انجام ندهید:
تهدید می کند یا اولتیماتوم صادر می کند:
به عنوان یک انسان باید با آرامش صحبت کنید. در واقع تهدید محدودیت ها و رفتارهای منفی را بی معنا خواهد کرد. اولتیماتوم نیز باید آخرین راه حل شما باشد.
رفتار توهین آمیز را تحمل می کند:
هیچ کس نباید مورد آزار کلامی یا خشونت فیزیکی قرار گیرد. مریض بودن طرف مقابل نباید باعث شود که هیچ رفتاری را بپذیرید و به خودتان یا اعضای خانواده آسیب بزنید. پس سعی کنید با رفتارهای مناسب فوراً خود و دیگران را آزار ندهید. همیشه باید مراقبت خود را در اولویت قرار دهید.
حمایت از فرد مبتلا به این اختلال:
برای درمان عزیزی که بیماری شما را نمی پذیرد، به زوج درمانی نیاز دارید. به جای تمرکز بر رنج، باید روی رابطه و ارتقای آن تمرکز کنید.
ممکن است همسر شما بیش از درمان فردی بخواهد رابطه را بهبود بخشد. زندگی سالم، مدیریت استرس و احساسات را با خودآگاهی و تکنیک هایی مانند یوگا، تنفس عمیق، مدیتیشن و غیره بیاموزید. همچنین می توانید در این درمان ها و کلاس ها با او همراه شوید تا ارتباط و آرامش را در هر دوی شما تقویت کند.
با افزایش توانایی شما در تحمل سختی ها و استرس، فرد مبتلا از شما یاد می گیرد که چگونه خشم خود را کنترل کند. فقط باید با کمکی که به دیگران می کنید تبعیض آمیزتر باشید.